Η μουσική πειρατεία μέσω υλικών φορέων ήχου γνώρισε μεγάλη άνθηση τις δεκαετίες του ’90 και ’00 λόγω της ανάπτυξης τεχνολογιών που κατέστησαν δυνατή τη μαζική παραγωγή CD (οπτικών δίσκων εργοστασιακής παραγωγής) και CD-R (οπτικών δίσκων που εγγράφονται σε ηλεκτρονικό υπολογιστή).

Εκτιμήσεις υπολόγιζαν την παγκόσμια πειρατική αγορά το 1999 σε 1,9 δισεκατομμύρια CD και κασέτες.

Στη δεκαετίες του ’90 και ’00, τα πειρατικά CD, μέσω των μεγάλων κέντρων παραγωγής που βρίσκονταν στην Ν.Α. Ασία (Ταϊβάν, Χονγκ Κονγκ, Μαλαισία, κ.α.), στην Α. Ευρώπη (Ουκρανία, Ρωσία, κ.α.) και στη Λατινική Αμερική (Ισημερινός, Παραγουάη, κ.α.), τροφοδοτούνταν στις αγορές της Ασίας, Ευρώπης και Αμερικής. Η δυνατότητα παραγωγής πειρατικών CD στα κέντρα αυτά υπερκάλυπτε ακόμα και κατά χιλιάδες φορές τις ανάγκες των τοπικών αγορών με προφανή στόχο τη διοχέτευση σε άλλες χώρες. Οργανωμένα δίκτυα διακίνησης, ελεγχόμενα από άτομα και οργανώσεις που κινούνταν και σε άλλους χώρους παράνομων δραστηριοτήτων, αναλάμβαναν τη μεταφορά των πειρατικών προϊόντων στις κατά τόπους αγορές.

Η παραγωγή των CD-R ως μικρότερης κλίμακας, απαιτεί μικρότερη επένδυση και παρουσιάζει τοπικό χαρακτήρα. Η παραγωγή και η διάθεση περιορίζονται στα πλαίσια μιας πόλης ή μιας χώρας. Στην Ελληνική πειρατική αγορά τα CD-R έφτασαν σταδιακά στα τέλη της δεκαετίας του ’00 να αποτελούν πρακτικά το 100% των παράνομων μουσικών προϊόντων, εκτοπίζοντας τα CD και τις κασέτες.

Η πειρατική παραγωγή μουσικών φορέων, είτε σε τοπικό ή σε διεθνές επίπεδο, σχετίζεται αποδεδειγμένα με το οργανωμένο έγκλημα. Επιχειρήσεις της Αστυνομίας σε όλο τον κόσμο με στόχο υποθέσεις παράνομων CD οδήγησαν στην αποκάλυψη άλλων εγκλημάτων όπως χρηματοδότηση της Ρωσικής ή Ιταλικής μαφίας (Αγγλία, Ιταλία), εμπόριο (Ολλανδία) και κατοχή (Ελλάδα) όπλων, εκβιασμοί και παροχής προστασίας (Ελλάδα), απάτες με πιστωτικές κάρτες (Αγγλία), έκδοση πλαστών ταξιδιωτικών και άλλων εγγράφων (Ελλάδα), κλπ.

Σε παγκόσμια κλίμακα, τα πειρατικά προϊόντα αποτελούν το 36% των μουσικών προϊόντων που πωλούνται. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό έφτασε στα τέλη της δεκαετίας ’00 το 70%. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα παρουσιάζει τα υψηλότερα ποσοστά πειρατείας στη Δυτική Ευρώπη. Αντίστοιχα με την χώρα μας επίπεδα πειρατείας συναντάμε μόνο σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Τα ποσοστά σε Δυτική Ευρώπη και Βόρειο Αμερική δεν ξεπερνούν το 10% με εξαίρεση την Ιταλία που βρίσκεται σε επίπεδο πειρατείας μεταξύ 10% και 25%.